In de viering van vandaag (zondag 30 juli) had ds. Hans Bouma ‘een verhaal vol vragen’. Velerlei vragen die wij afvuren op God. U hebt er over kunnen lezen in een vorig app-bericht. “Al die vragen van ons mensen, Hij zou er haast tureluurs van worden”, zo sprak de voorganger.
Na de dienst hoorde ik een medekerkganger zeggen: “Nou, inderdaad veel vragen, maar antwoorden… ” Tsja, dat is waar. Maar, anderzijds, zo denk ik dan achteraf, is dit vraag&antwoord-thema ook niet afhankelijk van wat jezelf als ‘antwoord’ ziet of ervaart. Zo tussen de regels door. Hoe je houding, je hoop en je vertrouwen is. In dat verband resoneert bij mij Bouma’s slotwoord: “De Heer knikt mij vriendelijk toe, en Hij omgeeft mij van achteren en van voren. En Hij legt Zijn hand op mij.” Een voldoende en hoopvol antwoord. Toch?
